«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ خرداد ۱۱, سه‌شنبه

معجزه‌ی خصوصی سازی

توهم خصوصی خویش را
پرچم عمومی کردند
تا ثروت‌های عمومی‌مان را به نفع خود، خصوصی کنند.

جنگل را خصوصی کردند
دریا را، دشت را
معدن را رود را
راه را، ماه را
آسمان را، زمین را
زیر زمین را
و خون سیاه ارزشمندش را نیز
به نفع خود خصوصی کردند.

در زیر پرچم توهم خویش
ما را برای غارت خودمان بسیج کردند
تا با دزدیدن از سفره‌های مان
حساب بانکی‌شان را چاق‌تر کنیم
معجزه‌ای بزرگ‌تر از عصای موسی نیست
این آیا؟

علی یزدانی

برگرفته از «تلگرام»  نهم خرداد ماه ۱۴۰۰

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!