«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ خرداد ۲۵, سه‌شنبه

چرا باید از همکاری دیگران با هم نگران شد؟!

هیچ جداگانگی ندارد: آدم، جریان سیاسی یا دَم و دستگاه دیوانسالاری یک کشور، چنانچه کونش گُهی نباشد و اندیشه هایی ناپاک در سر نپروراند، چرا باید از همکاری دیگران با هم نگران شود؟!*

ب. الف. بزرگمهر   ۲۵ خرداد ماه ۱۴۰۰

* به گزارش «اسپوتنیک»، برگرفته از «پولیتیکو»، دولت «بایدن» درباره ی تراز بالای همکاری میان روسیه و چین نگرانی نشان می دهد. به گفته ی بلندپایگان، هماوندی های میان این دو کشور، سال های دراز در چارچوب همکاری های راهبردی (تاکتیکی) و همکاری های گذرا بود؛ ولی در چند سال کنونی، «بر هم کنشِ» (بجای «تعامل») میان شان، بیشتر سویه ای پایدار و دوربردی (استراتژیکی) بخود گرفته است.

به نوشته گاهنامه ی نامبرده با گواه گرفتن گفته های کارمندان دولت «بایدن»، «آن بر هم کنشِی که میان روسیه و چین در ده سال کنونی می بینیم، ژرف تر است و راستش را بخواهید، نگرانی ما را برمی انگیزد ...»

برگرفته از «اسپوتنیک»  ۲۵ خرداد ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!