طبق گزارشها، خواستار بهطور مداوم به صورت ایزوله نگهداری شده و از ارتباط با سایر زندانیان محروم است. اتاق وی کاملاً تحت کنترل دوربینهای مداربسته قرار دارد که این اقدام نقض حریم شخصی و کرامت انسانی او محسوب میشود. محدودیت شدید در تماس تلفنی، نبود امکانات ابتدایی و تنها یک ساعت هواخوری در روز از دیگر جلوههای فشار سیستماتیک و غیرانسانی علیه اوست.
زندان وکیلآباد، یکی از زندان های مخوف و پیشتر نیز بهدلیل شرایط غیرانسانی و رفتارهای سرکوبگرانه با زندانیان سیاسی مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری قرار گرفته بود، بار دیگر در برخورد با هاشم خواستار، نشان داده است که از حداقل معیارهای حقوق بشر و انسانی برای زندانیان فاصلهای عمیق دارد. تداوم این وضعیت میتواند جان و سلامت روانی این زندانی سیاسی و سایر زندانیان را بهطور جدی تهدید کند و مسئولیت مستقیم آن متوجه مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی خواهد بود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، ضمن حمایت از این معلم زندانی و سایر معلمان در بند، خواستار آزادی بیقید و شرط تمامی زندانیان سیاسی میباشد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر