«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ دی ۱۳, شنبه

اگر بخواهی کم کم یاد خواهی گرفت، چگونه توپ را در سوراخ بیندازی ـ بازانتشار

خوب! اینک که بی اندازه با هم خودمانی شده ایم، بد نیست بگویم که بیش از پیش، مانند خرس های کون گشاد پاندا شده ای که حتا برگ های آن درخت دوست داشتنی را نیز با دشواری بدهان می برند. ابروهایت را هم که برداشته ای! مرد که این اندازه با سر و کونش ورنمی رود؛ بجای این کارها کمی بیش تر ورزش کن و جنب و جوش داشته باش! امیدوارم روزی برسد که زمین های بازی گلف به نام هر دوی مان راه بیندازیم و پای خرپول ها را به این بهانه به سرزمین زیبای شما باز کنیم؛ چیزی در مایه ی «دونالد جون» یا «جونِ دونالد» که نشانه ای بر نزدیکی ما باشد؛ درآمد خوبی هم خواهد داشت و از سراسر جهان، کسانی که دست شان به دهان شان می رسد، یکبار هم شده به آنجا خواهند آمد تا در یکی از این زمین ها بازی کنند. نگران نباش! من راه پول درآوردن از آن ها را خوب می دانم و تو هم، اگر بخواهی کم کم یاد خواهی گرفت، چگونه توپ را در سوراخ بیندازی.

از زبان لات بی سر و پای «یانکی»:  ب. الف. بزرگمهر  ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۸  

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/04/blog-post_58.html

«من با کیم جونگ‌اون (رهبری) کره شمالی، همداستانم که هماوندی های شخصی ما همچنان بسیار خوب است؛ شاید بهره بردن از واژه ی بی اندازه برای آن حتا درست‌تر باشد و برگزاری نشست سوم می‌تواند اندیشه ی خوبی باشد و ما را به دریافت همه سویه ی این جستار که هریک کجا ایستاده‌ایم، برساند.» گفته های بهبود یافته ی لات بی سر و پای «یانکی» در واکنش به سخنان «کیم جون اون»، رهبر «جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره»، برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۸  (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!