«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۱۸, چهارشنبه

مردم را نترسان پفیوز! دستِ پیش می گیرید تا پس نیفتید؟!

مردم را نترسان پفیوز!* می دانی چنین تبهکاری هم اکنون چه واکنش درونی و جهانی در پی خواهد داشت؟ افزون بر آن، نیک می دانی و نمی توانی ندانی که بیش از ۹۵⸓ خرچینی های آن ها از راه سامانه های رسانه ای بسیار پیشرفته و بخش اندکی نیز به یاری گماشتگان شهروندِ خودِ «عزراییل» انجام گرفته و می گیرد؛ دست تان به تخم حتا یکی از آن ها رسید؟

حرامزاده ها شماری آدم را دستچین کرده و به بهانه ی خبرچینی دستگیر می کنید تا توده های مردمِ خواهان هوده های هوده مند (بِحَقّ) خود را از ریختن به خیابان ها و پرخاش به روزگار تلخ خود بترسانید؟ دستِ پیش می گیرید تا پس نیفتید؟ کوری، نمی بینی آن دوران سپری شده است؟ از کدام «افکار عمومی» سخن می گویی، حرامزاده؟ افکار عمومیِ چندین و چند خرموش اسلام پیشه ی خُرد و کلان و بچه خرموش های نگران آینده؟ باش تا پایان کار را ببینی!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۴

* «خبرگزاری فارس»، وابسته به «سپاه پاسداران» در واکنش به جنگ ۱۲ روزه با «عزراییل» با گویشی ترساننده خواستار پیگیری بدارآویختن های دهه ۱۳۶۰ شد و نوشت:
«در شرایط فعلی که برخی از عناصر مزدور با پشتیبانی اسرائیل و سازمان‌های جاسوسی غربی به دشمن اطلاعات داده‌اند، مستحق اعدام به شیوه سال ۱۳۶۷ هستند.» این رسانه در پی نوشت:
«برخلاف تبلیغات شبکه‌های معاند که اعدام‌های سال ۶۷ را ضد حقوق بشری نشان می‌دادند و تلاش کردند از شخصیت‌هایی مانند رئیسی با عنوان آیت‌الله اعدام یاد کنند، افکار عمومی ضرورت چنان برخورد درستی را ارج می‌نهد.»

برگرفته از «تلگرام»   ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۴ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!