«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ تیر ۱۱, چهارشنبه

نترس! ترس برادر مرگ است و دستِ بالا، مرگ یکبار، شیون یکبار

«کیر خر» به خدا باور داری؟ مگر تو و دیگر آخوندها نمی گویید همه چیز در دست خداست و بی اذن او حتا برگی هم از درخت نمی افتد؟ اگر چنین است، چرا سرت را از سوراخ موش بیرون نمی آوری، هوایی تازه کنی؟! بجز این، همه و حتا بسیاری «برادران ذوب ولایت»، هر روز بیش تر بدگمان می شوند و زمینه ای برای سخن چینی ها و سبزی پاک کردن هایی آماده می شود که تو در کانون آن جای داری و کمی که بگذرد، کار به آبروریزی و اینا می کشد؛ «اصغر آقا» یا آن یکی: «چی چی اُف» هم نیستی که در «ینگه دنیا» جا خوش کرده، چپ و راست فیلم می سازند و هر چه داد بزنیم، «اصغر آقا بیا بهار آمد ...»، «چی چی اُف» لنگه کفشت را جا گذاشتی، از این گوش بشنوند و از آن یکی در کنند. هر چه نباشد، نایب امام زمان، «عَجَّل الله فَرَجَه الشريف» و نماینده ی رسمی خدا در این ولایت هستی؛ نترس! ترس برادر مرگ است و دستِ بالا، مرگ یکبار، شیون یکبار! «إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» ...

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۴

بنگرید به یادداشتِ «مگر بیمارید ما را به میان آشوب فرامی خوانید؟!»  ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/05/blog-post_71.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!