«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ اسفند ۴, چهارشنبه

می بینید ما را به چه روزی نشانده اند؟!

می بینید ما را به چه روزی نشانده اند؟! زمانی در گذشته، برای رتق و فتق نظام، خودمان چنان اندرزی به جانشین آینده مان داده بودیم۱ و به فکرمان خطور نمی کرد چندی که بگذرد، همان اندرز را روی خودمان و دیگر برادران دینی پیاده خواهند کرد؛ اگر می دانستیم، حتا درِ گوشی هم به کسی چیزی نمی گفتیم. سخن بر سر «نرمش قهرمانانه» و اینا دیگر نیست؛ بُرد و آوردمان با «شیطان بزرگ» و همدستان و ریزه خوارانش از این حرف و حدیث ها و دستِ بالا یکی دو بار تن دادن به خواری و ذلّت گذشته و چنان بیخ پیدا کرده که ماجرای ناصرالدین شاه و حکیم باشی دربارش را به یاد می آورد. حال، هر وخت که بیش از اندازه پرخوری می کنند و یُبس می شوند، همان بلا را سر ما درمی آورند که آن پادشاه مرحوم، سرِ حکیم باشی بیچاره اش درمی آورد؛۲ چپ و راست هم می کنند. البته غرض از چپ و راست که بحمدلله دیگر چون سابق وجود ندارد و در هم تنیده اند، همین شرق و غرب است که برخلاف شعارهای تندی که ابتدای انقلاب دادیم با هر دوی شان به زننده ترین شکل و وضعیتی سر و کار داریم که اگر بیش تر درباره ی آن نگوییم، سنگین تریم. باز هم خدا پدر شرقی ها را بیامرزد که به همان تنقیه اکتفا می کنند؛ غربی ها نه تنها همان کار را با زور و گردن کُلُفتی بیش تری می کنند که سعی دارند، خنجر کوجکی که بر کمر بسته ایم را نیز کش بروند و آن خُرده عزت و احترامی که بخاطر همین خنجر نزد همسایگان مان داریم را هم پایمال کنند. انشاء الله به حقِّ پنج تن، ذلیل و زمینگیر شوند که به این روزمان انداخته اند.

از زبان «کیر خر نظام خرموش پرور»:  ب. الف. بزرگمهر   چهارم اسپند ماه ۱۴۰۰

پی نوشت:

۱ ـ اگر می خواهی «ولایت» مان از گزند روزگار در پناه باشد، «عوام النّاس» را به هر بهانه ای، زمین بخوابان و تنقیه شان کن* تا قدر عافیت بدانند!

* همینجا نیز شیوه ای از دروغگویی را به جانشینش می آموزاند؛ آماج وی همانا چیزی است که در زبان توده ی مردم به «کهریزکی شدن» آوازه یافته و بگمانم به عنوان نشانه ای از این رژیم پلید در فرهنگ واژه ها ماندگار خواهد شد.

برگرفته از نوشتار «اندرزهایی از زبان ꞌولی فقیهꞌ به جانشین آینده!» و پی نوشتِ زیر آن،  ب. الف. بزرگمهر  ۲۰ اردی بهشت ماه ۱۳۹۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/05/blog-post_82.html

۲ ـ رونوشتی از این ماجرا که بگمانم تا اندازه ای به آن آب و تاب نیز داده شده، در «ویستا» یافت می شود.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!