«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ بهمن ۲۲, جمعه

جولانِ موتورسوارانی نابکار در سالگشت انقلاب شکست خورده ی بهمن ۵۷

نام آن را «راهپیمایی سالگشت انقلاب» نهاده اند؛ ولی بجای راهپیمایی در بیش تر پرتورها که چند تایی از آن ها را برگزیده ام، موتورسوارانی چشم آشنا می بینی که به این بهانه جولان داده اند. از انبوه راهپیمایان هیچ نشانی نیست؛ مَنتیکی (منطقی) نیز همین است:
سالگشت انقلابِ شکست خورده ی بهمن ۵۷ با نابکاران یا آنگونه که گوش آشناتر است: «اراذل و اوباشِ» موتورسوار!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۰




















هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!