جایی برای این پا و آن پا کردن و چانه زنی با این یا آن شغال
و روباه اروپای باختری نیست؛ باریک تر بگویم: دستِکم هم اکنون وخت آن نیست. درخواست
آن فرمانده ی جمهوری توده ای «دونتسک»* را
باید بی درنگ پذیرفت و بهنگام، پیش از آنکه وخت از دست برود، در برابر یورش
نیروهای فراراست اوکراینی و پشتیبانان «یانکی» و انگلیسی شان به پشتیبانی شان
برخاست. یکبار دیگر نیز یادآور می شوم:
گامی برای واپس نشستن در برابر امپریالیست های «یانکی» و
همدستانش نیست.**
ب. الف. بزرگمهر دوم اسپند ماه ۱۴۰۰
پی نوشت:
* «پوشیلین»، فرمانده ی بلندپایه ی نیروهای به جنگ ابزار ساز و برگ یافته ی «جمهوری توده ای دونتسک» از «پوتین» خواست که خودگردانی (استقلال) آن جمهوری را آیین مند بشناسد (برسمیت بشناسد).
برگرفته از «اسپوتنیک» دوم اسپند ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
** «نه یک گام به پس!» ب. الف. بزرگمهر هفتم بهمن ماه ۱۴۰۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر