«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ اسفند ۷, شنبه

وخت گرانبها را نباید بیهوده برباد داد

باید همه ی نیرو را برای دستگیری و به دادگاه توده ای سپردن این مهره ی سوخته بکار گرفت

این را کوتاه، فشرده و تا اندازه ای نارسا می نویسم. اکنون روشن شده که تلخک پفیوز و ابزار دست امپریالیست ها: «زلینسکی» در شهر «کیِف» نیست و بجایی دور در باختر اوکراین (و بگمان من، بیرون از آن، زیر سایه ی «یانکی» ها و انگلیسی ها) پناه برده است. بخودی خود روشن است، آن تبهکاران که در برانگیختن جنگ و پدیداری چنین روز و روزگاری برای مردم روسیه و اوکراین نقشی بنیادین داشته و دارند، خواهند کوشید تا آنجا که در توان دارند از این مهره ی سوخته و بیشرم، چون رییس جمهور قانونی اوکراین (از قانون های ریشخندآمیز بورژوازی)، سود ببرند و نقشه های پلیدشان را همچنان پی بگیرند. بدین سان باید همه ی نیرو را برای دستگیری و به دادگاه توده ای سپردن وی بکار گرفت یا دستِکم، وادارش نمود از لانه ای که در آن پناه گرفته به بیرون کشور بگریزد؛ بگونه ای که در رسانه های جهان بازتاب گسترده یابد. آرش و مانشِ دستور رهبری روسیه درباره ی «کارکردِ بُرَّنده و درنگ ناپذیر» (یا آنگونه که در رسانه های پارسی زبان در گویشی آمیخته با عربی بکار می رود: «اقدام قاطع و فوری») همین است. وخت گرانبها را نباید بیهوده برباد داد.

ب. الف. بزرگمهر   هفتم اسپند ماه ۱۴۰۰


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!