«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ اسفند ۲۰, سه‌شنبه

کار درست، همین است ...

کار درست، همین است.* باید برای جلوگیری از نابودی کارگران و زحمتکشان، در هر کارخانه، کارگاه یا نهادی که آمایش های بایسته (در این باره، سخن از دستِکم و کمینه آمایش از هیچ آرشی برخوردار نیست و نمی تواند باشد!) از سوی دست اندرکاران آن انجام نپذیرفته، فراخوان دست کشیدن از کار داد.

باید این سخن باریک و پاکیزه که از سوی «سازمان بهداشت جهانی» و شماری از پزشکان دست اندر کار و درگیر در کشورهای گوناگون در میان نهاده شده را بگوش جان شنید؛ ویروس نامور به «کرونا» که در طبیعی بودن آن به شَوَندهای گوناگون بدگمانم از نیروی شگرفی هم در زمینه ی واگیری و هم در جهش های ساختاریmutation») که می تواند زمینه ی نیروی واگیری گسترده ی آن باشد، برخوردار است. با روز و روزگار کنونی و رژیم نابسامان و سزاوار سرنگونی فرمانروا بر میهن مان، چنانچه هر چه زودتر جلوی گسترش پرشتاب این ویروس مرگزا گرفته نشود و تاکنون نیز در انجام آن، دانسته یا از سرِ ناآگاهی کوتاهی بسیاری شده، می تواند میلیون ها تن را درگیر خود نماید و شمار سنجش ناپذیری با آنچه تاکنون رخ داده و از آن میان، جان بسیاری از ویژه کاران جانفشان رشته ی پزشکی را نیز گرفته به کام مرگ بکشاند

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ اسپند ماه ۱۳۹۸

* «مجتمع فولاد اهواز» تا آگاهی پسین بسته شد. شایان درنگ است که از دو روز پیش، زمزمه دست از کار کشیدن در میانِ چندهزار کارگر این هَماد (مجتمع) جریان داشت و کارگران در نشست هایی بر آن بودند با واخواهی ابزارها و راهکارهای پیشگیری از «کرونا» دست از کار بکشند. بنا بر واپسین گزارش های دست اندرکاران، آن هماد از دورِ شبکاریِ نوزدهم اسپند ماه تا آگاهی پسین بسته شده است. گویا دست اندرکاران آن هماد که گواه نشست های کارگران بوده و از آماج شان برای دست از کار شستن، آگاهی یافته اند با هماهنگی استانداری، پیشدستی نموده و با پذیرش پرداخت هوده ی کارگران در دوره ی بسته بودن هماد، آنجا را بسته اند.

برگرفته از «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران»  ۲۰ اسپند ماه ۱۳۹۸ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!