«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ فروردین ۸, جمعه

هر کس نیرومندتر بود، زنده می مانَد ...

دنباله ی گفتگوی رسانه ای (ویدئوی پیوست) از زبان آن دست اندرکارِ دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها:
... بله همینگونه است؛ ولی یادم رفت، اشاره کنم که نه هیچکدام از ما فرمانداران و نه رییس جمهورمان، نمی توانیم دو کار را همزمان به انجام برسانیم! ما نمی توانیم هم کشور را از ورشکستگی اقتصادیِ پیش رو برهانیم و هم برای رهایی جانِ پیر و پاتال ها از این ویروس، هزینه های گزاف کنیم و هر آن، نگرانِ جان شان باشیم! ما باید میان این دو، یکی را برگزینیم؛ شاید خنده دار بدیده آید؛ ولی این به رفتار یکی از باهوش ترین رییس جمهورهای تاریخ مان: «لیندون جانسون» می مانَد که نمی توانست همزمان، فوتبال آمریکایی تماشا کند و ژَد (سَقِّز یا آدامس) بجود. خوب! در این باره، ناچاریم راهکار را به «گزینش طبیعی» واگذاریم: هر کس نیرومندتر بود، زنده می مانَد و ...

می دانم ناخوشایند است و کاربردِ «گزینش طبیعیِ» داروین که تنها دوران بسیار درازِ فرگشتِ طبیعی جانداران و از آن میان، فرگشت میمون های آدم نما تا واپسین نمونه ی آدمی: «آدم هوشمند»* را دربرمی گیرد، در پهنه ی اجتماعی، کاری نادانشورانه و نارواست و از دید برخی شاید تبهکارانه نیز باشد؛ ولی شوربختانه یا خوشبختانه با سمتگیری سامانه ی اقتصادی ـ اجتماعی مان همسویی و هماهنگی دارد؛ شما آزادید آن را «قانون جنگل»، «ترامپیسم» یا هر چیز دیگری بنامید؛ ولی نمی توانید با دیدی «درون سامانه ای» جلوی آن را بگیرید و با بن بست روبرو می شوید؛ بزبانی باریک تر، ما با کَرانِگی سر و کار داریم.

ب. الف. بزرگمهر   هشتم فروردین ماه ۱۳۹۹

* Homo Sapiens

ویدئوی پیوست: «هر کس نیرومندتر بود، زنده می مانَد»، برگرفته از «تلگرام» و نامگذاری آن از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!