«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ فروردین ۴, دوشنبه

کِی نوبتِ خودِ خرموش ها فرامی رسد؟

بابک صفری، زندانی سیاسی خرموش زده، «کرونا»ی بجان وی افتاده در زندان را از پای درآورد.* کِی نوبتِ خودِ خرموش ها فرامی رسد؟

ب. الف. بزرگمهر   چهارم فروردین ماه ۱۳۹۹

* سخنان بابک صفری، زندانی سیاسی که در روزهای آغازین اسفند ۹۸ با تامین گِرو (وثیقه) ۳۰۰ میلیونی بگونه ای گذرا از زندان تهران بزرگ آزاد و تنها دو روز پس از آن به «کرونا» دچار شد!

بنیاد داده ها و ویدئوی پیوست، برگرفته از «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران» به تاریخ چهارم فروردین ماه ۱۳۹۹ است.  ب. الف. بزرگمهر

ویدئوی پیوست:
کِی نوبتِ خودِ خرموش ها فرامی رسد؟ (نامگذاری ویدئو از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!