«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ فروردین ۸, چهارشنبه

شما چرا دست از سرِ مسوولین بیچاره ی ما برنمی دارید؟

وختی چیزی نمی بینید، هیچگونه دشواری در کار نبوده و نخواهد بود

شما چرا دست از سرِ مسوولین بیچاره ی ما برنمی دارید؟* درست است که همگی شان بی دست و پا هستند؛ ولی یک سر دارند و هزار سودا. آن ها هم مانند برخی از شما زن و بچه های ریز و درشت دارند که در اقصی نقاط جهان پراکنده اند و همیشه ناچارند از اینجا به آنجا و جاهای دیگر بدوند و بازگردند؛ به همین خاطر نماز و روزه های شان را هم در این ایام مبارک و میمون ماه رمضان، نصفه نیمه می خوانند و لابلای آن ناچارند هر از گاهی برای شادی بچه های جِغِله ترشان پایی بکوبند؛ دستی بیفشانند و کونی بجنبانند. دیگر چه وختی برای شما یا اهواز و اینا می ماند؟ گیریم که خیابان های آنجا را آب گرفت و تنی چند از عوام الناس هم به لقاء الله پیوستند. بگذار اهواز هم چند روزی نه اهواز که ونیز باشد؛ نه تنها به هیچ جای مان برنمی خورد که بسیار خوب هم هست. بچه ها به شکرانه ی این نعمت الهی آبتنی می کنند. با این همه، اگر به شما برمی خورد، بفرمایید تا گماشتگانِ پایین دستی مان به آن رسیدگی کنند؛ این هم ناساز با آن بی دست و پاها بسیار کارآمدند و راهِ درمانِ سرراستِ هر دردی را می دانند و همان را نشانه می گیرند.** تصویر پیوست را هم که یکی از شیرینکاری های شان است را به برادران رسانه ای سپارش کردیم که چاپ کنند تا بچشم کورشده تان چگونگی درمان و فرجام آن را ببینید؛ وختی چیزی نمی بینید، هیچگونه دشواری در کار نبوده و نخواهد بود.

از زبان «کیر خر نظام خرموش پرور»:  ب. الف. بزرگمهر   هشتم فروردین ماه ۱۴۰۳

* بارندگی‌ های روزهای گذشته در استان خوزستان آبگرفتگی بسیاری از شهرها و بسته شدن راه ‌ها را در پی داشته است؛ ولی با همه ی دشواری های پیش آمده، رسانه‌ها از بی‌ پروایی مسوولان می گویند و به آگاهی می رسانند که آبگرفتگی در اهواز به درون خانه‌ها نیز رسیده است.

برگرفته از «تلگرام»   هفتم فروردین ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

*فریده صلواتی پور، بانویی چهل ساله از سنندج با شلیک سرراست گلوله‌های ساچمه‌ای نابینا شده است. هر دو چشم وی در ٢۶ آبان ١۴٠١ آماج ده گلوله ساچمه‌ای شد و درمان آن بجایی نرسید.

گزیده ای برگرفته از «تلگرام»   ششم فروردین ماه ۱۴۰۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!