«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ اسفند ۲۶, شنبه

چیزی بهتر از لُنگِ گرمابه برای خودنمایی نیافتی؟!

برای همپایی در «کنگره ملی خلق» راهی پایتخت شده ای؟ چه گُلی به سر خَلقَت در آنجا زدی؟ آیا توانستی کاری نیک بسودشان سر و سامان بدهی یا نه، آمده ای که خودی بنمایی؛ گشتی بزنی و برگردی؟ بگو ببینم، چیزی بهتر از لُنگِ گرمابه برای این کار نیافتی؟!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۶ اسپند ماه ۱۴۰۲

زیرنویس پرتور:

نماینده ی یکی از کِهین خلق ها (اقلیت های قومی) پس از همپایی (شرکت) در نشست گشایش «کنگره ملی خلق» در پکن، ۵ مارس ۲۰۲۴

در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!