«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ اسفند ۲۲, سه‌شنبه

فریدون ـ سروده ای برای کودکان ـ بازپخشش

فریدون مهربان است
عزیز کودکان است

به نرمی می‌زند حرف
همیشه خوش‌زبان است

به هر جا کودکان‌اند
فریدون در میان است

فریدون نیست ترسو
خودش یک پهلوان است

نمی‌گوید مگر راست
که حُسنش* در همان است

سروده ای از عباس یمینی شریف برای سرودهای گروهی کودکان ایران

https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/06/blog-post_17.html

* بیسوات ده بار بهت گفتم، حَسَنَش نخون؛ ر..ی تو وزن شعر!

برنام  بالای تصویر و سرود واره ی زیر آن از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر

بازانتشار:

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/01/blog-post_95.html

پی افزوده:

حال می توان بجای فریدون، رییسی یا هر دست اندرکار دیگری نشاند؛ همگی شان بحمدلله مهربان، راستگو، درستکار و دلاورند. سور و سات و تریاک مان که فراهم باشد، برای ما توفیری نمی کند؛ حتا می تواند شیخ زیگزاگی باشد. می دانید که در اسلام عزیز، سپید و سبز و زرد و بنفش و حتا سیاه برزنگی به شرط آنکه هوای برادران خود را داشته باشند و از تکروی بپرهیزند، همگی سر و ته یک کرباسند. پروردگارا! صدهزار مرتبه شکر!

از زبان «کیر خر نظامِ خرموش پرور»:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ اسپند ماه ۱۴۰۲


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!