«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ مهر ۳, دوشنبه

آن ها تا چیزی را نبینند، باور نمی کنند ـ بازپخشش

ـ چرا این همه سال «پیام روشن» برای شان فرستاده و می فرستیم تو گوش خرشان نمی رود؟!* شما می دانید جناب خلیفه؟

ـ والله چه عرض کنم؟! البته شما خود آن ها را بهتر از ما عرب ها می شناسید؛ ولی تا آنجا که خوی و سرشتِ شان را می شناسم و در ادبیات شان نیز بازتاب یافته، آن ها تا چیزی را نبینند، باور نمی کنند.**

ب. الف. بزرگمهر   نهم مهر ماه ۱۴۰۰

https://www.behzadbozorgmehr.com/2021/10/blog-post.html

پی نوشت:

* وزیر برونمرزی عزرائیل، روز پنجشنبه در رویدادی بی‌ پیشینه، همراه با وزیر برونمرزی بحرین و سرپرست نمایندگی سیاسی «یانکی» ها در آن شیخک نشین، بر روی دستینه ی (عَرشِه) یکی از کشتی‌های ناوگان پنجم «یانکی» ها در منامه پای نهاد (حضور یافت). رسانه‌های عزرائیل روز آدینه نوشتند که آماج پای نهادنِ همبسته ی (حضور مشترک) «یائیر لاپید»، «عبداللطیف زیانی»، وزیر برونمرزی بحرین و «مَگی ناردی»، سرپرست نمایندگی سیاسی (سفارت) «یانکی» ها در منامه بر روی دستینه ی (عرشه) کشتی سپاهی (نظامی) «یانکی» ها «ارسال پیام روشن به ایران [گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!]» بوده است.

گزیده ای برگرفته از گزارشی در تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  نهم مهر ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

** داستانکی از جاودانه عُبید زاکانی

مردی كودكی را دید كه می گریست و هر چند مادر نوازشش می كرد، خاموش نمی شد.

گفت: خاموش شو! اَر نه، مادرت را بكار گیرم.

مادر گفت: این طفل تا آنچه می گویی نبیند، براست نشمارد و باور نكند.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!