«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ مرداد ۱۳, چهارشنبه

... «کرونا» هم اینک، همان نقش را برای شما برادران دارد

به شما یواشکی عرض کرده بودیم که «کرونا» یک عطیه الهی برای ماست.۱ درست همانگونه که یورش «صددام» به ولایت مان و انگولک های خودمان همراه با بیانات چندین و چند باره ی «امام راحل» در برانگیختن شیعیان عراق بر ضد وی و آغازِ جنگ، برای ما نعمتی بزرگ بشمار می رفت۲ و به پشتوانه ی آن، توانستیم هر نوای ناهمداستانی در چهار گوشه ی این خاک پهناور را خاموش نموده و حتا برخی از خوشباورترین های چپ های پیشانی سپید را به دنباله روی از خود و فرونشاندن دست از کار شستن های خیز گرفته ی کارگران در اینجا و آنجا و علی الخصوص صنایع نفت واداشتیم، «کرونا» هم اینک، همان نقش را برای شما برادران دارد که انشاء الله به نحو احسنت از آن سود برده، جلوی گسترش اغتشاش و ناامنی را بگیرید. این حقیر به برادر دلسوز نظام، جناب آقای سعید نمکی درود می فرستم که برایمان از آن میان، مرقوم فرموده اند:
«... در این ایام گذار مداخله جدی حضرتعالی و به صحنه آوردن کلیه امکانات کشور برای مقابله جدی با این پدیده ویرانگر ضروریست. هر لحظه دیرتر تصمیم بگیریم ابعاد فاجعه وسیع تر و آوار آن بر دوش کشور سنگین تر خواهد شد. بکرات معروض داشته ام که گرچه کار فرهنگی، مساعدت های گوناگون به اقشار نیازمند و سرعت واکسیناسیون موثر است ولی بدون استفاده از ابزار قدرتمند بازدارنده نمی توان با عادی انگاری و پروتکل شکنی مبارزه کرد و این تجربه اثبات شده جهانی در دوران گرفتاری با همه گیری هاست. شاید دوهفته تعطیلی جدی و ایستادگی و بکارگیری نیروهای نظامی و انتظامی و برخورد محکم با شکستن پروتکل ها بتواند تا حد قابل توجهی از چرخش ویروس و بار بیمارستانها و فشار نفس گیر بر همکاران ما بکاهد.»۳ بله! قطعا چنین است که این سرباز شایسته ی نظام۴ می گوید. باید با هر کس و ناکسی که به هر بهانه ای از نبود آب و کمبود نان گرفته تا شکستن پروتکل و اینا پا به میدان می نهد و علی الاخصوص اجتماعات بیش از دو سه نفر که امنیت نظام را به چالش می کشند بزبان نیرومندِ گلوله و سایر ابزارهای قتاله که نام بردن شان در اینجا زشت است و بهانه بدست دشمن می دهد، سخن گفت. همینجا به همکار ارزشمند ایشان، جناب آقای حریرچی نیز که آمار داده اند «... در حال حاضر هر ۴ دقیقه یک ایرانی فوت می‌کند.»۵ و دیگر دست اندرکاران رده بالای آن وزارتخانه که شبانه روز در راه به ثمر رسیدن آرمان های انقلاب اسلامی می کوشند، خدا قوت می گوییم و از درگاه خداوند متعال برای همگی شان طول عمر برای خدمت به نظام آرزومندیم.

وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى   شاه سلطان گداعلی بی کینه

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ امرداد ماه ۱۴۰۰

پی نوشت:

۱ ـ «... ما گسترش این ویروس را به فال نیک می گیریم و به آن، چون عطیه ای الهی برای کم کردن باز هم بیش ترِ عوام النّاسِ سرِ خر نظام می نگریم.»

برگرفته از یادداشتِ «بیخود دنبال منشاء این ویروس نگردید!»  ب. الف. بزرگمهر   دوم اسپند ماه ۱۳۹۸

https://www.behzadbozorgmehr.com/2020/02/blog-post_21.html

۲ ـ «جنگ نعمت است» از گفته های آخوند روح الله خمینی، اندکی پس از یورش هوایی نیروهای «صددام» به ایران.

سال ها پس از آن که چرایی، چگونگی و آماج های آغاز جنگ میان ایران و عراق و دست داشتن رژیمِ از همان آغاز تبهکار اسلام پیشگان در زمینه سازی آتش افروزی بویژه گفته های برانگیزاننده و جنگجویانه ی آخوند روح الله خمینی در برانگیختن شیعیان عراق برای بگفته ی وی، بیرون راندن صددام روشن شده، کسی بگمان بسیار نیرومند از جیره خواران خود رژیم، درباره یکی از گفته های آوازه یافته ی «امام سیزدهم» چنین نوشته است:
«اگر تک‌تک نوشته‌ها و سخنرانی‌های امام خمینی را دقیق بررسی کنیم، نشانی از جملة «جنگ نعمت است.» نمی‌بینیم. ۲۲ جلد صحیفة امام را موشکافی کردم، نشانی از این جمله و شبیه آن ندیدم ...» (برگرفته از «جماران»)؛ نوشته ای که شاید نادرست نباشد؛ ولی به هیچ رو به این آرش نیست و نمی تواند باشد که وی چنین سخنی را بر زبان نرانده است. خودم یکی از گواهان زنده آن هستم و با گوش خود از رسانه ای دیداری یا شاید شنیداری آن را شنیدم. نوشته ی یادشده، تنها و تنها نشاندهنده ی آن است که هر آنچه بدرازی زمان و چگونگی سمتگیری ها و از آن میان، ناهمسویی با گرایش به نمایشِ گونه هایی از "دمکراسی اسلامی" برای خوشایند «ششلول بندهای جامعه جهانی»، زیانبار دیده شده از آن گفتارنامه («صحیفه») زدوده شده است.

۳ ـ از نامه ی پر سوز و گداز دزد مادربخطایی به نام سعید نمکی، تمرگیده در جایگاه وزیر بهداشت ولایت خرموش پرور دزدان اسلام پیشه، برگرفته از «دنیای اقتصاد»  ۱۱ امرداد ماه ۱۴۰۰

۴ ـ «اینجانب به عنوان سربازی که از نخستین روزهای این گرفتاری در صحنه مانده ام از این بی تفاوتی و ساده انگاری احساس خطر عمیق می کنم ...» (همانجا)

۵ ـ رسانه های گوناگون درون و برون ایران

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!