«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ شهریور ۲, سه‌شنبه

خدایا دو رکعت نماز شکر بجا می‌آورم قربة الی الله!

خدایا دو رکعت نماز شُکر بجا می‌آورم قربة الی الله! خودت سرنوشت مان را اینگونه رقم زدی که در افغانستان دستیار «شیطان بزرگ» باشیم و حال نیز در پناه وی از گزند تیغ آخته ی «طالبان» به اینجا بگریزیم. خدایا! روح همه ی آن ها که پشت درهای بسته از ناچاری به بال های هواپیما آویزان شده و به باد سپرده شدند را بیامرز و قرین رحمت خود قرار بده! سپاس از تو و حکمت نامتناهی ات که ما را بدست باد نسپردی تا در پناه «شیطان بزرگ»، بندگی و چاکری مان را پی بگیریم.

ب. الف. بزرگمهر   دوم شهریور ماه ۱۴۰۰

زیرنویس پرتور:

از پناهجویان جان بدر برده از افغانستان ـ استان «ویرجینیا» ـ «ایالات متحد»

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!