«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ آذر ۲۷, شنبه

بی هیچ نام و نشانی گورتان را گم خواهید کرد: نفرین شدگان تاریخ! ـ بازپخشش

کجاست اینجا؟ این بار، سیستان و بلوچستان نیست؛ خوزستان هم نیست؛ ولی آیا در این کشور تفاوتی هم می کند؟ کودکان ایران در بسیاری از منطقه های دور از چشم و دسترس، اینگونه آموزش می بینند. بزرگ تر که می شوند، برخی از آن ها از روی تنگدستی به ناگزیر به بزهکاری های کوچک و بزرگ دست می یازند و سهم شان در رژیمی تبهکار و فرومایه، ریسمان گره دار الهی است تا به جهانی دیگر پرواز کنند. کمی دورتر از آن ها آقازاده ها جشن و شادمانی «پورشه پارتی» برگزار می کنند؛ بیگمان در کنار هنرهای دیگری که به آن ها آراسته اند، نماز نیز خوب می خوانند که از «اهمِّ واجبات» است و در چنین کشوری کار بی آن پیش نمی رود.

چنین بود سرنوشت انقلابی بزرگ و توده ای که چادری سیاه بر سرش کشیدند و کارش را ساختند. اینک، نوبت دهن کجی به همه ی جانباختگان، خانمان از دست دادگان و بیشمار فداکارانی از میان توده های مردم، کارگران و روشنفکران خلقی این سرزمین است که جان شان را بر کف دست گرفتند تا رژیم پلید و خودکامه ی پادشاهی را به این امید که زندگی توده های مردم بهبود یابد به زیر کشند. چنین اوضاعی آن نبود که آن ها می خواستند و برایش کوشیدند و جان باختند. گرچه، اینچنین نیز نخواهد ماند و در برای همیشه روی این پاشنه نخواهد چرخید! بسیاری از شما تاوان تبهکاری های تان را بسان شاه گوربگور شده در همین جهان پس خواهید داد و اگر زودتر دراز بدراز شدید، توده های مردم استخوان های تان را نیز به آتش خواهند سپرد؛ بی هیچ گور و نام و نشانی: نفرین شدگان تاریخ!

ب. الف. بزرگمهر     ۲۷ فروردین ماه ۱۳۹۴ 

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/04/blog-post_31.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!