«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ آذر ۲۰, شنبه

برای چه به ما بند کنند؟!

ـ آقا! اگر همینجور پیش برود، این روباه «جامعه جهانی» به بیت حضرتعالی و خود شما نیز بند خواهد کرد.

ـ برای چه به ما بند کنند؟! تنها کسی که در این ولایت «کیک زرد» می ریسید و هنوز هم می ریسد، «بز عزازیل» خودمان: محمود احمدی نژاد است. یواشکی به «جامعه جهانی» برسانید که ما آماده ایم وی را برای بررسی های لازم کَت بسته تحویل شان دهیم.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۰

ما در کوششیم تا با ایران [بخوان: گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!] درباره ی کارگذاری (نصب) دوباره ی دوربین ها در ساختارهای (تاسیسات) کرج همداستان شویم. ناآگاهی از آنچه در ساختارهای کرج می گذرد، نمی گذارد (اجازه نمی دهد) ما داده هایی (اطلاعاتی) را به آگاهی همبازیان (شرکت کنندگان) در «گفتگوهای وین» برسانیم.

از گفتگوی رسانه ای «رافائل گروسی»، رونوشت برابرِ نهادِ (اصل) افسر گشتِ روسی به نام «اچومه لف» در نمایشنامه ی برگردانده شده یه پارسی به نام «حربا» (آفتاب پرست) که من برنام «بوقلمون سرشت» را برای آن برتر می دانم، برگرفته از «اسپوتنیک»  ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۰ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!