«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ آذر ۱۵, دوشنبه

چرا هر چه بلای آسمانی و زمینی است بر سر ما مسلمانان می آید؟!

بلندای ۱۵ کیلومتری ستون دود آتشفشان سمرو در اندونزی

چرا هر چه بلای آسمانی و زمینی است بر سر ما مسلمانان می آید؟! این چه آزمون الهی است؟

ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۰

کوه آتشفشانی «سمرو» با بلندای ۳۷۰۰ متری خود، بلندترین کوه در جاوه که یکی از کم و بیش ۱۳۰ آتشفشان پرجوشش (فعال) اندونزی بشمار می رود، در بوستان ملیِ «برومو تنگر سمرو» در خاور این انبوه ترین آبخست اندونزی جای دارد. آتشفشانِ «سمرو» بتازگی، جوشش چشمگیری از خود نشان داد و فشانشِ (فوران) انبوه دود و خاکستر آن در ۱۳ آذر ماه (پریروز)، افزون بر آسیب های بسیار به خانه و زندگی مردم، دستکم ۱۳ کشته و ۵۷ زخمی بر جای نهاد.

بنیاد داده ها برگرفته از گزارشی شلم شوربا همراه با روده درازی بیهوده در «اسپوتنیک» به تاریخ  ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۰ با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب است.  ب. الف. بزرگمهر



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!