پرچم‌های ما آسمان را مانند بود
رنگین به خون رفیقان
حقِّ خود را پای می‌فشردیم
به نام کودکان
به نام زندگی
و به نام عراق
ما سرزمین زحمتکشان را طلب می کردیم
نان و نمک گرسنگان
رفیقان کم سال من
(گل‌های شکفته‌ی فردا)
پشت دیوار
جان می‌دادند زیر ترکه‌های ستم‌کاران
در حجره‌های متروک
و قاتلان پرده فروهشتند
بر ریش‌خندهای محکمه‌های تفتیش خود ای رفیق
پرچم‌های ما همواره در راه
در سرودها
و در جوانی بغداد و مادران
می‌ماند در اهتزاز
منتظر و امیدوار
عبدالوهاب بیاتی
برگردان : مجید اسدی
از مجموعه شعر «شکوفه های زخم» / نشر خارا
برگرفته از «تلگرام هنر اعتراضی» ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹
برنام را از متن سروده برگرفته ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر