«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ خرداد ۳۰, جمعه

الحقّ که انتخاب خوبی بود ... ـ بازپخشش

از همگی تان که مرا برای ریاست  مجلس برگزیدید، مُچَّکِرم. الحقّ که انتخاب خوبی بود. می دانید که این حقیر به هنرهای بسیاری آراسته است:
از چاقوکشی به شیوه ی شعبان بی مُخ و کتک زدن و از پنجره ی خوابگاه به بیرون پرتاب کردنِ دانشجویان شرور گرفته تا پیاده کردنِ داستانِ «نفوس مرده» ی خدابیامرز «نیکلای گوگول» در شهرداری تهران که بسیار سودمند بود.* هوانوردی و زبان لاتی** علی الخصوص شاخه های اسپانیایی و پرتغالی آن و الی ماشاء الله ده ها کار خرده ریز دیگر هم بلدیم که برای روز مبادا انشاء الله کارساز خواهند بود؛ تنها یک کار را بلد نیستیم که خدا می داند و همسرم. خوب! قادرِ مُتَّعال که همه ی هنرها را یکجا به کسی نمی دهد ...

از زبان «بچه خوشگل نظام»:  ب. الف. بزرگمهر   دهم خرداد ماه ۱۳۹۹

https://www.behzadbozorgmehr.com/2020/05/blog-post_119.html

* «خدا نیکلای گوگول را بیامرزد ...» ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/05/blog-post_3.html

** زبان لاتین

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!