«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ دی ۱۹, پنجشنبه

این روزها حتا مرغ های خودی هم به حال و روزم می خندند ... ـ بازانتشار

می بینید به چه روزی مرا انداخته اند؟ حسابی لختم کرده اند؛ بی بال و پر و کت بسته! آن نوار سیاه که می بینید، بازوبند پهلوانی نیست؛ نشانه ای از پای بستگی است. این روزها حتا مرغ های خودی هم به حال و روزم می خندند ...

از زبان خروس بارها شکست خورده در میدان نبرد:
ب. الف. بزرگمهر   پنجم آبان ماه ۱۳۹۴



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!