«در عرصه‌ى ديپلماسى هم آن كشورى موفّق است كه متّكى
باشد به نيروى درونزا؛ آن دولتى ميتواند در پشت ميز مذاكره‌ى ديپلماسى حرف خودش را
سبز بكند و به مقصود و نتايج مورد نظر خودش دست پيدا بكند كه متّكى باشد به يك اقتدار
درونى، توانايى‌هاى درونى؛ حساب مي برند از يك چنين دولتى.» ۱۳۹۲/۸/۱۲
از «گوگل
پلاس»
می نویسم:
بله! به همان اندازه درست است که بگوییم:
«خیار سبز است!» یا «گوجه
فرنگی قرمز است!»؛ ولی کشوری با پشتوانه ی نیرویی درونزا که همانا توده های مردم خشنود
و سرزنده باشند، بیگمان از اقتصادی ملی و نیرومند برخوردار است که در آن از تبهکاری
و رشوه و هیچگونه پلشتی دیگری نشانی نباشد. سیاستمداران آن دروغگو و دزد و مال مردم
خور نبوده، زیر پرچم «شیطان بزرگ» یا هیچ کشور دیگری سوگند وفاداری نخورده و حتا دو
ملیتی و چند ملیتی نباشند! دیپلمات هایش خودفروخته نباشند؛ رهبرش با مردم کشورش روراست
باشد! تبهکاران بزرگ در آن کشور جایی نداشته باشند؛ چه برسد به اینکه بلندترین جایگاه
های فرمانروایی را در دست گرفته، آقازادگان دزد و فرومایه شان راست راست راه بروند
و به ریش مردم بخندند ... و فشرده ی سخن به زبان همان منطق، اینکه:
خیارش سبز و گوجه فرنگی اش قرمز باشد!
ب. الف. بزرگمهر ۲۶ دی ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر