«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ دی ۱۱, چهارشنبه

در برابر «شعور دمكراتیك اسلامی» لال بمانی بهتر است!


زیر عنوان «روحانی_مچکریم» نوشته است:
«سیروس ناصری واسطه ی پولشویی پرونده کیش اورینتال؛ موسویان فردی که در جریان پرونده هسته ای در سال ۸۵ (به فرمان حاج آقا) در جلسات فشرده در حضور سفیر آلمان در تهران به گفته ی خودشان نشت اطلاعات می کرد.»

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور از سوی اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر

نوشتم:
«چشم رژیم تبهکار روشن!»

دیگری چنین می نویسد:
«هركی می خواد برگرده، این ملت بر اساس شعور دموكراتیك اسلامی تلافی كارهای نابجا و زیرآبی رفتن های حضرات را پاسخ می‌دهند.» (برجسته نمایی از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)

از اینکه با سادگی کوشیده، اسلام و دمکراسی و شعور را در یک عبارت بگنجاند، خنده ام می گیرد. برایش می نویسم:
«شعور دموكراتیك اسلامی؟! یکی از بامزه ترین عبارت هایی که تاکنون شنیده ام.»

پاسخ می دهد:
«خیلی بامزه هست؛ البته بر مبنای واقع گرایی بخواهیم تحلیل كنیم، همین میشود.»

خوب! چه باید گفت؟! لال بمانی بهتر است.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ دی ماه ۱۳۹۲

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!