بله جانم! سُنبه پر زور است؛ این لات بی همه چیز «یانکی» از سگ نازی آباد بدتر است و دوست و دشمن سرش نمی شود. می ترسیم کار دست مان بدهد. «نرمش قهرمانانه» هم دیگر کارساز نیست؛ مخلصِ کلام اینکه بهتر است دُم های مان را لای پای مان بگیریم؛ سَرمان را بدزدیم و جیک مان درنیاید.
از زبان یکی از خرموش های پیرامون میز گرد: ب. الف. بزرگمهر هفتم بهمن ماه ۱۴۰۳
***
ابراهیم رحیم‌پور» معاون اسبق وزارت امور خارجه: کاری که جنگ نتوانست بکند، دیپلماسی به انجام رساند.
ـ در پایان جنگ، حضرت امام (ره) ماموریت مذاکره را به دیپلمات‌ها سپردند و نه نظامیان. اکنون اما در مورد مسائل مربوط به سیاست خارجی غیردیپلمات‌ها سخن می‌گویند.
ـ کشوری مثل هند بازدارندگی‌اش موفق است، چون دیپلمات‌هایش قدرتمندتر از ژنرال‌ها هستند.
ـ بازدارندگی ما الان در گروی رضایت مردم، کارآمدی دولت، اقتصاد مستحکم و مبارزه با فساد است.
ـ مصطفی اعلایی» دیپلمات پیشین: فرهنگ، دیپلماسی، ژئوپلیتیک و بازارهای انرژی از عوامل بازدارندگی به شمار می‌آیند.
ـ ما ژئوپلیتیک تمدنی داریم که از آن استفاده نکردیم.
ـ نعمت الله ایزدی» آخرین سفیر ایران در شوروی: مگر ما به اسرائیل که صاحب تسلیحات هسته‌ای است حمله نکردیم و برای صهیونیست‌ها بازدارندگی ایجاد شد؟
ـ اگر سلاح هسته‌ای داشته باشیم ائتلاف جهانی علیه ایران شکل می‌گیرد.
برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا» هفتم بهمن ماه ۱۴۰۳
ویدئوی پیوست: بهتر است دُم های مان را لای پای مان بگیریم و جیک مان درنیاید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر