«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ بهمن ۷, یکشنبه

به این می گویند خرموش دلسوز!

به این می گویند خرموش دلسوز!* آیا خرموش دریافته که یارانه و اینا بخشی از دستمزد کِش رفته از جیب کارگران و کارمندان است؟ بگمانم بله! آیا از گفتار به کردار درخواهد آمد یا باد هوایی برای کاهش فشار بر کَت و کول نظام ورشکسته و سرشکسته است تا آب ها از آسیاب بیفتد؟

ب. الف. بزرگمهر   هفتم بهمن ماه ۱۴۰۳

* علی آقامحمدی: نظام دستمزد را تغییر ندهیم، به مشکل می‌خوریم.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام:
نظام حقوق و دستمزد باید تغییر کند؛ الان معلم ریاضی در کشور ۱۵ میلیون تومان حقوق می‌گیرد، برای هیچکس نمی‌صرفد با این حقوق‌ها معلم شود؛ با دادن چندرغاز یارانه به مردم که مشکل آنها حل نمی‌شود.

ویدئوی پیوست: به این می گویند خرموش دلسوز!



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!