«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ بهمن ۱۵, چهارشنبه

ما بلدیم چگونه عمل کنیم!* مگر اوضاع مردم را نمی بینید؟! ـ بازانتشار

«من اوّلاً تبریک عرض میکنم به جناب آقای یزدی به‌خاطر احراز مسئولیّت ریاست این جلسه. خب، شخصیّت ایشان، سوابق ایشان، لواحق ایشان، همه‌ی اینها چیزهایی است که این انتخاب را انتخاب مناسب و بجایی نشان می دهد. ان‌شاءالله که ایشان از لحاظ مزاجی و آمادگی‌های گوناگون، خداوند کمکشان کند و بتوانند به وظایفشان عمل کنند.»

از بیانات بیش از اندازه خردمندانه ی «رهبر بیش از اندازه فرزانه» در دیدار اعضاى «مجلس خبرگان رهبرى»، پس از برگزاری هفدهمین همایش آن مجلس

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=29151

به جز آن «مساله» ی بسیار مهم رساله ای که به دلیل «کِبر سن» از کار افتاده و خداوند هم نمی تواند کمکی به وی برساند، مزاج ایشان بحمدلله خوب است! بهترین نشانه ی آن، اجابت مزاج های بجا و به هنگام است که نه تنها هیچگونه کاستی یا نارسایی نشان نمی دهد که ماشاء الله آنچنان خوب است که به جُثّه ی ایشان نمی آید؛ به این ترتیب، بی هیچ نگرانی از لحاظ مزاجی، همچنان از آمادگی (گوناگون) خوبی برای پیگیری وظیفه ی محوله برخوردار خواهند بود؛ انشاء الله!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۲ اسپند ماه ۱۳۹۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/03/blog-post_80.html

 * با الهام از بخشی دیگر از بیانات بیش از اندازه خردمندانه ی «رهبر بیش از اندازه فرزانه» در دیدار اعضاى «مجلس خبرگان رهبرى»، پس از برگزاری هفدهمین همایش آن مجلس:
«ما اگر چنانچه به توافقی هم برسیم، بلدیم چه‌جوری عمل بکنیم که بعد آنها نتوانند جمهوری اسلامی را پشت در نگه دارند. این را مسوولین نظام جمهوری اسلامی بلدند که چه جوری عمل بکنند ...»

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=29151

پارسی و پاکیزه نویسی:

واژه های «اگر» و «چنانچه» هر دو به یک آرش است. به این ترتیب، نباید گفت یا نوشت: اگر چنانچه ...

بجای «مسئول»، بهتر است «مسوول» نوشت؛ گرچه در بسیاری جاها بجای آن می توان از واژه ی «پاسخگو» سود جست. به همین ترتیب، بهتر است بجای «سئوال»، «سوال» نوشته شود یا بهتر از آن، واژه ی «پرسش» را بکار برد.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!