«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ بهمن ۴, شنبه

ترک ها مردمان بسیار خوبی هستند. به میانشان بروید تا آن ها را بهتر بشناسید! ـ بازانتشار

کسی، تصویر گرگی را برای خود برگزیده است. برایش کمی با شوخی نوشته ام:
«چه گرگی؟! ...»

دیگری نوشته است:
«گرگ نمادی از ترکهاست شما ترک که نیستین»

از «گوگل پلاس» الهه سعادت

برایش می نویسم:
«آقای ...!

چرا! مادرم اهل آذربایجان و ترک است؛ بنابراین، من هم نیمی ترک بشمار می آیم. افزون بر آن، ترک ها را بسیار دوست دارم. می دانی چرا؟ چون سر گفته ی خود تا پای جان می ایستند و جا نمی زنند؛ این ویژگی خوب و عمده ی آن هاست که با سرشت شان به درازای تاریخ، آمیخته شده است. با این همه، مبادا بپنداری که من ناسیونالیست ترک هستم. نه! نه تنها نیستم که با آن به شدت پیکار نیز می کنم. ولی، برخی چیزها هست که آن ها را نمی توان درنظر نگرفت.

می دانستی، اگر شورش ستّارخان (قهرمان ملی ایران در دوره ی مشروطیت) و پایداری و استواری آذربایجانی ها و بویژه شهر قهرمان تبریز نبود، سال ها پیش از این در همان دوره، ایران در چارچوب جغرافیای سیاسی کنونی آن دیگر هستی نداشت و همان هنگام تکه پاره شده بود؟ اگر در این باره چیزی نمی دانی و کسی هم در خانواده نبوده که به شما این ها را بگوید، تنها کافی است که کتاب بسیار ارزنده ی زنده یاد احمد کسروی به نام «تاریخ جنبش مشروطیت ایران» را بخوانی تا دستِ کم نکته های بنیادین آن انقلاب بزرگ را که بر منطقه ی خاورمیانه، فققاز و حتا روسیه اثر گذاشت را دریابی. به همین دلیل، بسیاری از مردم آگاه ایران، نه تنها آذربایجان، می گویند:
آذربایجان، سرِ ایران است و پر بیراه نیز نمی گویند!

شاید منظور شما، جریان «گرگ های خاکستری» در کشور ترکیه باشد؟! این تنها یک نام است که بر خود نهاده اند و به هر رو، جریانی دست راستی و در خدمت سرمایه داران بزرگ ترکیه و کشورهای امپریالیستی است و من با آن ها نیز به شدت مخالفم. ولی با این همه، آن ها را نیز با آنکه نام «گرگ های خاکستری» بر سازمان خود نهاده اند، نمی توان گرگ نامید.

سخن شما را به حساب ناآگاهی تان می گذارم؛ بویژه آنکه بزرگ ترین دانشمندان و هنرمندان کشورمان در سده ی کنونی از آذربایجان برخاسته و به همه ی مردم ایران خدمت نموده اند.

این را هم به عنوان تجربه ی شخصی خودم به شما می گویم. بیش ترین کارگران فنی کشورمان در منطقه های گوناگون ایران، در قلب کویر، در معادن آهن، ذغالسنگ و بسیاری جاهای دیگر صنعتی کشور را ترک ها دربرمی گیرند. به دلیل های آن در اینجا کاری ندارم؛ ولی اگر گفته شود که دیگر خلق های ایران از آذربایجانی ها (یا ترک ها) بسیار آموخته اند، باز هم پر بیراه گفته نشده و در آن گزافه گویی نیست!

آن ها مردمان بسیار خوبی هستند. به میانشان بروید تا آن ها را بهتر بشناسید!

ب. الف. بزرگمهر  ٢٠ آذر ماه ١٣٩١

https://www.behzadbozorgmehr.com/2012/12/blog-post_4511.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!