«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ دی ۲۱, یکشنبه

دیر یا زود دارد؛ ولی سوخت و سوز ندارد ... ـ بازانتشار

می بینی آقا بیشعور؟! گفته بودید: «یا روسری، یا توسری»! فراموش که نکرده ای، انشاء الله؟! اینک، واژگونِ آن با نیرویی سهمگین پا به میدان نهاده و می نهد. دیر یا زود داشت؛ ولی می بینی که سوخت و سوز ندارد؛ همانگونه که برای رژیم شاه گوربگور شده نداشت! این، دیالکتیک تاریخ است؛ هنگامش که برسد، بسیاری از آن دَمکُنی های سیاه و سپیدِ یادگارِ تازیان عربستان، برای همیشه به تاق ها کوبیده خواهند شد و برخی دیگر، چون ریسمان هایی از پیش تافته و آماده، برای بدار آویختن اسلام پیشگان تبهکاری چون تو، چنانچه زنده مانده باشی، بکار خواهند رفت! دیر یا زود دارد؛ ولی سوخت و سوز ندارد ...

ب. الف. بزرگمهر   ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/06/blog-post_68.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!