«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ شهریور ۱۷, دوشنبه

ننه کمی شکیبا باش تا یک عکس خوشگل از شما و «داماد لبنان» تان بگیرم ـ بازانتشار

الهی خیر ببینی ننه! زود باش که کمرم دو تا شد ...

بیگمان اصلاح طلبی است؛ راستین و دروغینش را نمی دانم؛ گرچه چندان تفاوتی نمی کند؛ چون کار از اصلاح طلبی («رِفُرم» در چارچوب ساختارها و روبناهای سیاسی و اجتماعی کنونی!) مدت ها گذشته است.

تصویری از «کفترِ پرِ قیچیِ نظام» به همراه مادرش درج کرده و می نویسد:
«خاتمی و مادرش. چقدر خوبه این مرد»! (از «گوگل پلاس» )

با خود می اندیشم:
کدام کودنی این هنگام، عکس یادگاری برمی دارد؟*

برایش می نویسم:
ببینم هیچکدام از شما وقتی دست ننه ی خدای نکرده زمینگیرشده تون رو می گیرین از یکی از خواهر برادرها می خواهید که ازتون عکس یادگاری بگیرن؟!

ب. الف. بزرگمهر نهم فروردین ماه ۱۳۹۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/03/blog-post_492.html


* گرچه، بخوبی روشن است که نه «ننه» و نه «کفترِ پرِ قیچی نظام»، هیچکدام به تصویری اینچنین برای یادگاری نیازمند نیستند.

زیرنویس تصویر:

الهی پیر بشی ننه! الهی دستت به هر چند تا زری* که تا حالا نرسیده، برسه ...

* منظور ننه «ضریح» امامان و امامزادگان است که اگر هر روز هم یکی از آن ها را زیارت کنی، بازهم کم می آوری.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!