«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ مهر ۸, سه‌شنبه

ما هم امیدواریم که جنگ نشود ... ـ بازانتشار

ما هم امیدواریم که جنگ نشود؛ ولی زندگی برای میلیاردها آدم روی زمین در اوضاع کنونی جهان نیز مرز دشواری را پشت سر نهاده و روزبروز ناشدنی تر می شود؛ جهانی بیم برانگیز که همچشمی های نظامی در آن به فضای پیرامون زمین نیز کشیده شده و چشم انداز تیره تری برای آینده ی آدمی پدید آورده است. آیا کلان سرمایه داران جهان با زبان خوش از خر مُرادی که بر آن سوارند، پیاده شده و بدست خویش، سامانه ی تبهکاری که روزبروز زمینگیرتر نیز می شود را به تاریخ خواهند سپرد؟! بیگمان، نه! بنابراین، باید بزور بزیر کشیده شوند و دشواری کار در همینجاست!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ اَمرداد ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/08/blog-post_22.html

زیرنویس تصویر:

دختری در راهپیمایی جهانی به مناسبت ۷۳ سالگی بمباران اتمی هیروشیمای ژاپن («اسپوتنیک»)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!