«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ مرداد ۵, یکشنبه

کاش این بانو شمشیر سامورایی اش را نیز همراه می آورد ... ـ بازانتشار

«این بانوی گردشگر ژاپنی هنگام بازدید از بازمانده های کاخ اردشیر بابکان، انبوهی آت آشغال پیرامون کاخ می بیند و به گردآوری و رفت و روب آن ها می پردازد ...»

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب:     ب. الف. بزرگمهر

کاش این بانو شمشیر سامورایی اش را نیز همراه می آورد و گرداگرد «بیت المال» نیز گشتی می زد!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۴


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!