پایورنامه ای شایان درنگ و نشانه ای گویا و نویدبخش

پایورنامه ای شایان درنگ و نشانه ای گویا و نویدبخش* که نیاز به دگرگونی های بنیادینِ در آفرینش و نوسازی هماوندی های اختسادی و سیاسی میان خلق ها و ملت های جهان را به نمایش می نهد؛ هماوندی هایی برابرهوده که تنها در چارچوب داد و ستد کالا میان کشورها نگنجیده و ناگزیر به گسترش خود در دیگر پهنه های فرآوری اختسادی به آرش دربرگیرنده ی آن بوده و خواهان آنچنان سمتگیری های هازمانی ـ اختسادی است که بی چرخشی بزرگ بسوی چپ شدنی نخواهد بود. درست به همین شوند است که خداوندان جهان سرمایه در راه اندازی جنگی جهانی شتاب می ورزند؛ زمین در زیر پای شان آشکارا می لرزد و هشدار می دهد که وخت تنگ است.

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق ها و ملت های جهان در رویارویی با جهان سرمایه و آفرینش جهانی آدموار!

مرگ بر امپریالیسم جهانی برهبری «یانکی» ها!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ آبان ماه ۱۴۰۲

* ۱۸۷ کشور به پایورنامه ی «بایستگی پایان دادن به راهبست های اختسادی، بازرگانی و مالی به انجام رسیده از سوی «ایالات متحد» [بخوان: «یانکی» ها!] در رویارویی با کوبا»

رای «آری» دادند. تنها «یانکی» ها و «عزرائیل» [ورشکسته و سزاوار سرنگونی] به آن رای «نه» داده و سه کشور مولداوی، سومالی و ونزوئلا نیز از رأی دادن خودداری ورزیدند.

بنیاد داده ها برگرفته از گزارشی شلخته در «چوب دو سر گُه» به تاریخ ۱۱ آبان ماه ۱۴۰۲  با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب است. افزوده های درون [ ] و برجسته نمایی های بوم نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر