«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آبان ۲۶, جمعه

کاریایی که برای آن ساخته و پرداخته شده، روی همین زمین است

هوا بیش از اندازه سرد بود. به نوکرمان: «عزراییل» دستور دادیم آتشی بر پا کند تا در کنار آن نشسته از گرمایش برخوردار شویم. شگفت زده هم نشوید! وی آنچنان آسمانی نیز که برخی می پندارند، نیست؛ آنجا کاری جز آنکه هر از گاهی سربسر فرشتگان کون برهنه بگذارد، ندارد. کاریایی که برای آن ساخته و پرداخته شده، روی همین زمین است. دست از پند و اندرز دادن به وی دور از چشم ما نیز بردارید. برای او پیر و جوان و زن و مرد و کودک و نوزاد یکیست و می خواهد سر به تن هیچکدام شان نباشد؛ به همین سادگی!

از زبان «پرزیدنت بادبادی»:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!