«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آبان ۱۳, شنبه

این که نشد کار؛ آن پایین پناه بگیری و دیگران آن بالا زیر بمباران بی پناه بمانند

برادران دست اندرکارِ نظام در گفتگوهای پی در پی با برادران دینی «حماس» همه چیز را پیش بینی و برنامه ریزی کرده بودند. پول و تفنگ و موشک و اینا نیز به اندازه ای در دست و بال شان ریختیم که برای کشتن چندین و چند برابر انبوه عزراییلی ها بس بود؛ چندین و چند سال نیز بدرازا کشید تا دالان های زیرزمینی تو در تو و ساز و برگ یافته به همه ی چیزهای بایسته برای نبرد روز انتقام آماده شوند؛ ولی کسی به آن نیندیشید که در برابر بمباران های ددمنشانه ی هواپیماهای جنگی شان، دستکم، سوراخ سنبه هایی برای در امان ماندن عوام النّاس کنده شوند؛ در نتیجه، مع الاسف، علاوه بر چندین و چند هزار کشته که بیش ترشان زنان و کودکان و کهنسالان هستند و همچنان آمار آن بالا می رود، اینک زنان زائو ناچارند نوزادان خود را در میان ویرانه های بیم برانگیز ساختمان ها به جهان بیاورند. این که نشد کار؛ آن پایین پناه بگیری و شب ها هر از گاهی یواشکی بیرون بیایی و تیری بی هدف بسویی پرتاب کنی، ولی دیگران آن بالا زیر بمباران بی پناه بمانند؛ گناه اساسی البته بگردن خود این حقیر است که به ریز و شپش مسائل نمی پردازد و تنها خط و خطوط عمده را ترسیم می کند؛ همه ی برادران ما هم کَاَنَّهُ مانند خودمان استراتژیست های بحمدلله خوبی از آب درآمده اند؛ نتیجه ی کار همین است که می بینید. آن انگلیسی های کور شده هم که روی کار آمدن خودمان در کشوری پیش تر گُل و بُلبل نام که اینک کلاغ سیاه ها ناچارند بر فراز آن، یک باله پرواز کنند و با آن بالِ دیگر «سَتر عورت» نمایند، دستپخت خودشان در «همایش گوادالوپ جامعه جهانی» بود، در آن سرزمین باستانی نیز دُم خود را بر جای نهادند تا دنیا دنیاست و حتا چنانچه دو کشور جدا از هم نیز سر همبندی شوند، جنگ و خونریزی و شُرب الیهود همچنان پی گرفته شود؛ الحقّ نام خوبی هم برای آن کشور برگزیدند: عزراییل! این برادران نمی فهمند که چندین و چند استراتژیست در یکجا با هم نمی گنجند؛ همگی می خواهند از ما تقلید نموده، پا در جای پای ما بنهند. با این همه، انشاء الله پیروزی با ماست که در برابر باطل، عینهو خودِ حقّیم.

از زبان «کیر خر نظام خرموش پرور»:  ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!