«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ فروردین ۳۱, چهارشنبه

ما که از این زنجیره هنوز چیزی ندیده ایم

ما که از این زنجیره هنوز چیزی ندیده ایم؛* بجای آن، الی ماشاء الله نوای آزاردهنده ی زَنجره بگوش مان خورده است. پیش تر ها تنها شب ها سوت گوش آزارشان را می شنیدیم؛ حالا دیگر کَاَنَّهُ شبانه روزی شده است؛ به یک معنی، شب و روز با هم قاتی شده و هر چه زمان می گذرد، تشخیص شان از همدیگر دشوارتر می شود. هر دولتی را هم که ستودیم، مانند اَروسِ تعریفی، گوزو از آب درآمد. این درآمدهای هنگفت تازه به کدام چاله چوله ها سرازیر شده که ما نمی دانیم؟

از زبان «کیر خر نظامِ خرموش پرور»:  ب. الف. بزرگمهر   ۳۱ فروردین ماه ۱۴۰۱

* «تبادل پیام بین تهران و واشنگتن از طریق آقای مورا در حال انجام است. زنجیره ی انتفاع اقتصادی ملت ایران از برجام باید به صورت کامل دیده شود » از گفته های حکیمانه ی خرگوش دلاور نظام: سعید خطیب زاده، برگرفته از «اسپوتنیک»   ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۱

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!