«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مرداد ۲۳, پنجشنبه

... این دیگر نشانه خوبی نیست!


نوشته است:
برخی ها دکترهایشان را عوض میکنند؛ برخی ها شکنجه گرهایشان؛ و برخی دیگر قربانی هایشان! پوزش می خواهم که از آدم ها به شدت دلم به هم می خورد.

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
 
با خود می اندیشم:
می شود تا اندازه ای همه ی این ها را دریافت؛ ولی چنین به دیده می آید که برخی ها خودشان را نیز بالا می آورند؛ این دیگر نشانه ی خوبی نیست!

ب. الف. بزرگمهر     ۲۳ امرداد ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!