«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ آذر ۲۴, جمعه

هنوز هم نرفته ایم ... ـ بازانتشار

نزدیک به دو سال می شود که آن سخنان ناگوار را بر زبان راندیم و اشک در چشمان مان نشست. از شما چه پنهان، نزدیک بود بُغض مان هم بترکد؛ ولی چکار باید کرد؟! گویا الله، من و این کلاغ سیاه مچاله را که دیگر کمرش هم تا شده برای این جهان ساخته و در اندیشه ی بردن مان به آن جهان نیست. هر جا بلدرچین یافتید، برایمان بفرستید؛ اگر خودش را هم نیافتید، تخمش هم خوب است. التماس و دعا!

ب. الف. بزرگمهر     ششم شهریور ماه ۱۳۹۵

  
***

انشاء الله، امسال دیگر می رویم!

پیشاپش هم می گوییم که نیازی به هیچگونه مراسم و اینا نداریم؛ علی ایّحال، اگر خواستند مراسم هم بگیرند، اشکالی ندارد ...

ب. الف. بزرگمهر    ۲۹ اسپند ماه ۱۳۹۴


***

همین سال پیش بود که گفتیم  ...

همین سال پیش بود که گفتیم ما دیگر تا آغاز سال نو نمی مانیم و رفتنی هستیم؛ ولی قسمت نبود و خدا نخواست که برویم. خودمان هم دیگر چشم مان از سخنان گُهربار خودمان آب نمی خورد. گوش شیطان کر از هنگامی که با فرمانروای جنگل روی هم ریخته ایم، حال مان بهتر هم شده است ...

ب. الف. بزرگمهر    ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۴


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!