«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۴ مرداد ۱۰, جمعه

آیا در دَم و دستگاه ولایت کسی پیدا می شود که گماشته ی سازمان های خبرچینی نباشد؟

«رونن برگمن»، گزارشگر و پژوهشگر داده پردازی و خبرچینی «عزراییل»، می‌گوید:
«ایرانی‌ها بگمان بسیار می‌پندارند که در هر گوشه‌ و زیر هر تختی یک گماشته ی ꞌموسادꞌ جا خوش کرده است؛ ولی این گزافه پنداری است. با این همه، «عزراییل» بگونه ای گسترده در دستگاه امنیتی ایران رخنه کرده است».*

دنباله ی سخنان پژوهشگر خبرچین، چنین از آب درمی آید:
«موساد» از بنیاد به اینگونه دستیابی به داده ها و کاشتنِ شمار بسیاری گماشته در کشوری دیگر نیازمند نیست؛ بویژه در کشوری چون ایران که کم و بیش بسیاری از دست اندرکارانش از آن بالانشین ها گرفته تا رده های فرمانداری، دستکم گذرنامه ی یکی دو تا از کشورهای باخترزمین در جیب داشته و فرزندان شان زیر نام آموزش رهسپار آن جاها شده و ماندگار شده اند. در آن دَم و دستگاه پلشت که توی سر سگ بزنی خبرچین پس می اندازد، جز رخنه های گذرای هر از گاهی، کوچک ترین نیازی به داشتن انبوهی از گماشتگان «موساد» نیست؛ بدین سان، پرسشی که در ذهن ایرانیان بگونه ای نادرست نِشَسته را باید کَلّه پا نمود:
آیا در آن دَم و دستگاه آسمانی ـ ریسمانی کسی پیدا می شود که گماشته ی «موساد»، «سیا» یا دیگر سازمان های خبرچینی جهان نباشد؟

ب. الف. بزرگمهر   دهم امرداد ماه ۱۴۰۴

* برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»   نهم امرداد ماه ۱۴۰۴  (با ویرایش، پارسی و اندک بازنویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!