«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ بهمن ۱, یکشنبه

سروده ای بسیار زیبا از بیدل دهلوی ـ بازپخشش

مُلک هستی تا عدم لبریزِ غفلت های ماست
گر بفهمد کس همین دنیاست،‌ عُقبایی که‌ نیست

بیش از آن‌ کز وهمِ دی آیینه زنگاری‌ کنید
در نظرها روشن است امروز، فردایی‌ که نیست.

بیدل دهلوی

https://www.behzadbozorgmehr.com/2013/01/blog-post_5671.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!