زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد، نستوه‌ترین زندانی و نخستین
زن زندانی سیاسی در ایران است که رژیم خرموش های اسلام پیشه به وی زندان اَپاد (ابد)
داده اند. وی که شانزدهمین سال زندان خود را بی حتا یک روز آسوده روزی (مرخصی) پشت
سر می‌گذارد از بیماری‌های دهان و دندان، کلیوی و گوارشی رنج می‌برد. زینب در همه
ی این سال ها از دسترسی به کاریاری (خدمات) درمانی بی بهره بوده، جان خود را در
زندان‌های کرمانشاه، اوین، خوی، قرچک، کرمان و یزد فرسوده است. درودی از ژرفای جان
به این زندانی سرفراز کردستان و ایران.
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر
میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران
برهبری طبقه کارگر!
ب. الف. بزرگمهر ۲۵ دی ماه ۱۴۰۲ (بنیاد داده ها
برگرفته از «تلگرام» به تاریخ ۲۵ دی ماه ۱۴۰۲ با ویرایش، پارسی
و فشرده نویسی درخور از اینجانب)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر