«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ اردیبهشت ۳۱, شنبه

زندانی سیاسی: «مهدی فراحی شاندیز»، سرانجام از بند آزاد شد

خبری کوتاه است:
زندانی سیاسی: «مهدی فراحی شاندیز»، پس از سپری کردن ده سال دادباختگی (محکومیت) از بند آزاد شد.  (برگرفته از «تلگرام»)

برایم تا اندازه ای باورنکردنی است که خرموش های اسلام پیشه این زندانی استوار سیاسی را رها کرده باشند. می بایستی آن را باری دیگر با چشمانی گشاده تر می خواندم تا بباورم. به هر رو از شنیدن این خبر بسیار خرسندم و آزادیش را به وی و دیگر زندانیان سیاسی سرفراز و استوار ایران با امید به آزادی همگی شان از چنگ خرموش ها شادباش می گویم.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

ب. الف. بزرگمهر   ۳۱ اردی بهشت ماه ۱۴۰۱

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!