«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ خرداد ۶, جمعه

پا در جای پای آلمانِ نازی در «دُنباس»

گزارش ویدئویی زیر گوشه ای از تبهکاری های «نئونازی» های اوکراینی در سرزمینِ بگونه ای دربرگیرنده روس زبانِ «دُنباس» را نشان می دهد. در بخشی از آن، پیرمردی می گوید با تانک به میان میدان آمدند و با هر چرخشی به یکی از ساختمان های زیستگاه مردم در پیرامون آن شلیک کردند. درباره ی چنین رخدادهایی و پیش از آن، سال ها گلوله باران های پی در پیِ «نئونازی» های جا خوش کرده در ارتش اوکراین، همه ی رسانه های امپریالیستی ـ سیهونیتسی و دنباله روهای شان در سازمان های جان ننه شان: هوادار هوده ی آدمی، مُهر خاموشی بر لب داشته و دارند.

این گزارش همچنین شایان درنگ و بازاندیشی گیج و گول های "آزادیخواه" ایرانی نیز می تواند باشد که بنا بر گرایش های طبقاتی خویش بجای نشانه گرفتنِ تبهکاران «نئونازی» به روسیه انگ چنگ اندازی به خاک دیگران می زنند یا از آن بدتر با سنجشی بیجا و همتراز نهادن روسیه با رژیم دزدسالار ایران، دست بدامن «یانکی» های پاسدارِ ریشخندآمیزترین و انگلی ترین گونه های دمکراسی و آزادی می شوند؛ پاسداران «هوده ی آدمی» برای بردگیِ جانکاه تا لب گور که همزمان با پخش خروارها خروار دروغ های گاه شاخدار پیرامون کارکرد نیروهای رزمی روسیه در «دُنباس» با بستن همه ی نواهای ناهماهنگ با سیاست های تبهکارانه و اهریمنی خود از هر سو و آفرینش ترس و دلهره در میان بَرّه های سربراه ترسایی (مسیحی) در کشورهای خود، چهره ی راستین آزادیخواهی دروغین و از آن میان، آزادیخواهی رسانه ای خویش را نیز به نمایش می نهند. به همین شَوَند، شنیدن و دیدن این گزارش بگمانِ نیرومند، نیازمند کاربرد «وی پی اِن» («VPN») خواهد بود.

ب. الف. بزرگمهر   ششم خرداد ماه ۱۴۰۰

برگرفته از «اُدیسه» 

https://odysee.com/VolunTears:da9815ebfce1fc719c0416a640b76455309662c1?src=embed

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!