«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ آذر ۲۲, شنبه

برخیز و پشت پنجره بیا!

برگردانی رسا از سروده ای جانبخش

سرت را میان دست‌ها مگیر
و به دیوار خیره مشو.
برخیز و پشت پنجره بیا
بنگر:
شب چون دریای جنوبی زیباست
و موج‌هایش را به پنجره‌ات می‌کوبد.

بیا فضا را گوش بده
فضا جاده‌ی صداست
فضا پر از صداست
پر از صدای خاک، آب، صدای ستارگان و صدای ما
پشت پنجره بیا
صدای ما همراه توست.

صدای ما در کنار توست.

ناظم حکمت

برگردان از ایرج نوبخت

برگرفته از «تلگرام»  ۲۰ آذر ماه ۱۳۹۹

برنام را از متن برگزیده ام. زیربرنام از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!