بی هیچ نام
می‌آیی
اما تمام نام‌های جهان با توست.
وقت غروب نامت
دلتنگی‌ست
وقتی شبانه چون روحی عریان می‌آیی
نام تو وسوسه است.
زیر درخت سیب نامت
حَوّاست
و چون به ناگزیر
با اولین نفس که سحر می‌زند
می‌گریزی
نام گریزناکت
رویاست ...
حسین منزوی
برگرفته از «تلگرام» ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۹
برنام را از متن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر