«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ دی ۱۸, چهارشنبه

کون خر را ببند آقای ترامپ! ـ بازانتشار

«ما برای کمک به مردم، منطقه های امن در سوریه پدید خواهیم آورد؛ نه این که آن ها به (کشور ما بیایند) که منطقه های امن پدید خواهیم آورد و کشورهای پیرامون شاخاب (پارس) هزینه ی آن ها را بر دوش خواهند گرفت.»، دونالد ترامپ، نوکر تازه برگزیده شده  ی «یانکی» ها

برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»، ۲۷ آذر ماه ۱۳۹۵ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر)

نه ارتش «یانکی» ها و دیگر کشورهای امپریالیستی همدست، نه ارتش روسیه، نه ارتش ترکیه و عربستان و نه نیروهای نظامی رژیم اسلام پیشه ی ایران به هیچ روی از چنین هوده ای، چه از دیدگاه حقوق شناخته شده ی جهانی درباره ی هوده ی فرمانروایی ملی هر کشور و چه از دیدگاه حقوق آدمی برخوردار نبوده و نیستید که در چالش های اجتماعی و سیاسی سوریه یا هر کشور دیگری که به خود مردم آن کشور هماوند است، دست برده یا چنگ بیندازید! پیامدهای چنین تبهکاری های بزرگی در همه جا از افغانستان گرفته تا لیبی، جلوی  دیدگان مردم جهان است که آن را محکوم می کنند.

همه ی دولتمردان کشورهای امپریالیستی یا کشوری چون روسیه و حتا دله دزدهای رژیمی چون رژیم دزدان اسلام پیشه ی فرمانروا بر ایران که چنین گفتارهایی بر زبان می آورند و چنان کردارهای پلیدی که به تباه شدن جان توده های مردم، بی خانمانی و آوارگی شان می انجامد از آن ها سر می زند از دیدگاه حقوق شناخته ی شده ی جهانی، تبهکار جنگی بشمار می روند و باید در دادگاه محاکمه شوند.

امیدوارم با دگرگونی هایی که چشم انداز آن در افق نه چندان دور به دیده می آید، چنین روزی هر چه زودتر فرا برسد؛ همانگونه که برای تبهکاران نازی فرارسید ...

... و تو آقای ترامپ، همراه با «برادر مبارک»ی که بزودی جانشینش خواهی شد، بهتر است کون خر را ببندید!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۷ آذر ماه ۱۳۹۵


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!