«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ آبان ۱۲, یکشنبه

خرموش ها باز هم چنگ و دندان نشان خواهند داد

آن بالا دژخیمی کارکشته که راه پس و پیش نیز ندارد، بکار گمارده اند. باید بهوش باشیم و بهنگام واکنش نشان دهیم! بویژه برای زندانیان سیاسی و رستایی ـ سیاسی میهن مان! خرموش ها ناتوان از گره گشاییِ بیشمار جالش های خودساخته ی اقتصادی ـ اجتماعی که هر بار بر دوش توده های مردم ایران گرانبار نموده و می نمایند و نیز خونخواهیِ شکست های پی در پی در برابر امپریالیست ها و ریزه خواران شان که هر بار سرشکسته شدن آن حرامزاده ها و همراه با آن ها مردم ایران را در پی داشته و دارد، باز هم چنگ و دندان نشان خواهند داد؛ نه به آن ها که در بلندای دیوارهای بلند، در برابرشان ایستاده و برای به فرمانبرداری بیش تر واداشتن شان، تازیانه بر گُرده ی پلشت شان می زنند که به دیوارِ کوتاهِ برومندترین فرزندانِ در بند توده های مردم ایران که در آنجا خرموش ها بیش از هر جای دیگری، شیر می شوند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر ایران!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۸

***

واخواهی زندانیان سیاسی بند هشت زندان اوین از مدیر کل زندان های استان تهران

در پی بازدید آدینه شب دهم آبان ماهِ  مدیر کل زندان های استان تهران و گروه همراه از بندهشتم «زندان اوین»، چند تن از زندانیان سیاسی در پرخاش به نرسیدن شایسته به تندرستی زندانیان و بریدن بیمه درمانی و سایر چالش های زندان از آن میان، نبود و ممنوع شدن ورود کتاب های آموزشی که با همه ی درخواستها، بیانیه ها، پرخاش ها، دادخواهی ها و شوریدن ها (اعتصابات) به آن ها واکنشی درخور نشان داده نشده و به چالشی بیم برانگیز برای جان زندانیان فراروییده، بگفتگو روی آورده و در فرجام کار [تا اینجای کار] با آنکه ماجرا به تنش کشیده شده، گفته ای یارمند (قول مساعد) برای رسیدگی داده نشد! شایان یادآوری است که هم اکنون، آرش صادقی در «زندان گوهر دشت»، علیرضا گلیپور، روح الله مردانی، سهیل عربی، محمد پارسی، محمدرضا مرادی، مهدی ساجدی فر، کیانوش سلاطینی و چندین زندانی دیگر در «اوین» ماه هاست در شرایط بدنی بیم برانگیز و نگران کننده ای هستند؛ ولی، «سازمان زندان ها» با بریدن هزینه های درمانی و دارویی به بهانه های گوناگون از رسیدگی کارساز برای درمان شان خودداری می نماید. به شَوَند این بی سر و سامانی، جعفرعظیم زاده با آنکه با بیماری قلبی دست و پنجه نرم می کند و محمد حبیبی «تومور»ی در دست راست خود دارد از درمان بی بهره مانده اند.

برگرفته از «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران»  ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۸ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛  برجسته نمایی های متن و افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!